【 သရော်စာ 】မသိဘူး….. ငြင်းမယ်

မောင်လင်းမှာ ခေသူမဟုတ်ချေ။

 ကွန်တော်တို့ ငယ်ငယ်ကတန်းက မောင်လင်းလာပြီဟေ့ ဆိုတာနှင့် မိဘတွေက ကိုယ်ကလေး ကိုယ်ပြန်ခေါ်ရတဲ့အထိ ‘ဇ’ရှိသူဖြစ်သည်။

အကယ်၍များ ကိုယ်ကလေးကို ပြန်မခေါ်အံ..။

မကြာပါ မောင်လင်းနှင့် ရန်ဖြစ်လေမည်ဖြစ်သည်။ 

ထိုသို့ရန်ဖြစ်သည့်အခါ မောင်လင်းအိမ်မှ အမေတွေ၊အမတွေ တပ်ထောင်ဗိုလ်တာစုချီလာကာ ဖေနှင် မောင်နှင့် တုပ်ပြီး လူကြီးတွေစစ်ပွဲ အထိ ဖြစ်ရတော့သည်။ 

ဤကား အနှီမောင်လင်း၏ ဘုန်းတန်ခိုးတည်း။ 

မောင်လင်းကား ငယ်ငယ်ကတည်းက ဤသို့  အစွမ်းထက်သူဖြစ်သည်။ 

မောင်လင်းအကြောင်းပြောမည်ဆိုလျှင် ကုန်မည်မထင်။ 

 

 

မောင်လင်း၏ ထရိတ်မှတ်ကား ငယ်ငယ်ကတည်းက အငြင်းသန်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။သူကိုနိုင်အောင် ဘယ်သူမှ ယှဉ်မငြင်းနိုင်။

ဒီကောင်ဘယ်လောက်အငြင်းသန်သလဲဆို ဘောလုံးကန်လို့ ဂိုးဝင်ရင်တောင် တစ်သင်းလုံးနဲ့ တစ်ယောက်တစ်ယောက် ခံခံငြင်းလွန်းလို့ ဘောလုံးပွဲပျက်တာမနည်း။ 

ကျွန်တော်တို့ ငယ်ငယ်က ဘောလုံးကန်ပြီဆို မောင်လင်း ပါတာနဲ့ ပွဲပျက်ပြီ။ 

မောင်လင်းက အဲ့လို ။

 

 

တစ်ကယ်တော့ အငြင်းသန်တယ်ဆိုတာ လွယ်တော့မလွယ် ။ 

အတော်လေး စောက်ရှက်နည်းနိုင်မှ ဖြစ်သည် ။

ဘာလို့ ဆို အမှားကို အမှန်၊အမှန်ကိုအမှားဖြစ်အောင် ယုတ္တိယုတ္တာရှိရှိလိမ်ပြောရတာမို့ ဖြစ်သည်။  

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် နတ်ဆိုးကတော့ အငြင်းသန်တဲ့သူဆို အထင်ကြီးသည်။

သူတို့မှာ ဟုတ်သည်မဟုတ်သည်အပထား။ အပြောကောင်းကျသည်။ 

 

 

လှတောသား စကားဆို “ကျောက်ဆင်းတုတောင် ခေါင်းငြိတ်အောင် ပြောတတ်သူတွေ ”ဖြစ်သည်။

ဒါကြောင့် နတ်ဆိုးက အထင်ကြီးတာ…..။

ဒါပေမယ့် နတ်ဆိုးမိဘတွေကတော့ ဒီလိုလူတွေကို  လူကောင်းလို့လဲ မသတ်မှတ်။အငြင်းသန်တာ ကောင်းတဲ့ အကျင့်မဟုတ်ဘူးလို့သတ်မှတ်ထားသည်။ 

ဒါကြောင့်လည်း ငယ်ငယ်က တစ်ခုခုကို ကိုယ်များခံငြင်းနေရင် အဘွားလက်က ဒေါက်ကနဲ့ ခေါင်းပေါ်ရောက်ပြီးသား။ 

ဒီလို မှတ်လောက်သားလောက်အောင် ဆော်တာ။ 

ဒါကြောင့် နတ်ဆိုးတို့ ဘယ်လောက်ဘဲ မှန်မှန် ‘ခံ’ မငြင်းရဲ့။ 

 

 

ကိုယ်ဘက်က သေချာနေရင်တောင် အဖွား ‘သမ’ လွန်းလို့ ထိပ်ကို ယောင်ယောင်ပြီး စမ်းမိတဲ့အထိ လန့်ခဲ့ရတာ။ 

ဒီတော့ မောင်လင်းက နတ်ဆိုးတို့အတွက် ကလေးဘဝကည်းက အားကျခဲ့ရသည့် ‘ဟီရိုး’။

ကလေးဘဝက လူငယ်..။ လူငယ်က …လူကြီး။ မောင်လင်းဘဝကနေ ဦးလင်းဘဝရောက်တာတောင် မောင်လင်းကား အငြင်းသန်နေဆဲ…။ 

ယခုမောင်လင်းလုပ်နေတဲ့ အလုပ်ကိုကြည့် ။အိမ်ပွဲစား…. ကားပွဲစား၊အလုပ်ပွဲစား..စတဲ့လေနဲ့လုပ်ရတဲ့ ပွဲစားအလုပ်မှန်သမျှ မောင်လင်း အကုန်လုပ်သည်။ 

အောင်မြင်သလားဆို ယခုထိ မောင်လင်းဆို လူတွေက မဖြစ်လို့သာ ဆက်ဆံရတာ ၊တစ်ခါဆက်ဆံ ဆယ်ခါလံ ဆိုသည့် အမျိုး။ 

မောင်လင်းနဲ့ထိသမျှ ပြဿနာချည်း။ 

 

 

မောင်လင်းရှိသည့်နေရာ ငယ်ငယ်ကလို့ ပြဿနာချည်း။ ဟိုနေရာလဲ သူငြင်းခုံသံ၊ဒီနေရာလဲ သူငြင်းခုံသံ။ 

ဘယ်လောက်ထိ ငြင်းလဲဆို သူအမေ အသုဘမှာ သပိတ်သွပ်ဆွမ်းကပ်ရင်း ဆရာတော်နှင့်နိုင်ငံရေးငြင်းတာကနေ ထိုဆရာတော် နောက်နောင်သူအိမ်အကြောင်းကိစ္စဘာရှိရှိ ပင့်ရင် မလာတော့။ သူအောက်ကကိုယ်တော်တစ်ပါးကိုသာလွှတ်သည်။ 

လွှတ်ရင်လဲ မှာလိုက်သေးသည်။ ဒီကောင့်ရှေ့မှာ ဘာအကြောင်းမှ သွားမပြောနဲ့ဟု။  

ဤမျှဆိုးဝါးသည့် မောင်လင်း။ 

 

 

ပုံမှန်ဆိုရင် မိန်းကလေးတွေက ငြင်းတာ အတော်ဆုံး ။ လူ့သဘာဝနဲ့ နဂိုဗီဇအရ ဆိုရင် ငြင်းတာမှာ မိန်းကလေးတွေက  အိပ်စပတ်။

ဒါပေမယ့် ယောင်္ကျားလေးတွေ နူတ်ရေးအာရေးသွက်ပြီ ၊ အငြင်းသန်ပြီဆိုရင်တော့ ဘယ် သုံးတောင်ဝတ် မိန်းမမှ လိုက်လို့မမီဘူးဆိုတာ မောင်လင်းလိုကောင်မျိုးကိုပြောတာမှတ်မှာ။ 

ဗြောင်ငြင်းတယ်  ၊အငြင်းသန်တယ်ဆိုတာက သူပါရမီနဲ့သူလာတယ်ဆိုတာ။

အရင်ကတော့ ယောင်္ကျားလေးတွေ အငြင်းသန်ရင် လူကြီးတွေက ဒီကောင် မိန်းမဆန်တယ်ဘဲ ။

ပြောရင် ဗြောင်လိမ်တာနဲ့ အငြင်းသန်တာက ဒင်္ဂါးတစ်ခုရဲ့ ခေါင်းနဲ့ ပန်းလို။ ဟိုဘက်ဒီဘက် ကပ်နေတာ။

မောင်လင်း အငြင်းသန်တာ လွန်ကို လွန်တယ်…။ 

 

 

လဘက်ရည်ဆိုင် ဘီယာဆိုင် ဒီကောင်ပါရင် နေရာတကာပါ နေရာတကာ လိုက်ငြင်းလွန်းအားကြီးလို့ ဘယ်သူမှ မထိုင်ချင်ကြဘူး။ 

သူနဲ့ ရပ်ကွက်မက ဆရာတော်ပြောသလိုဆို 

“ဘုရားရှင်တောင်သက်ရှိထင်ရှားရှိရင် မောင်လင်းလို့ အငြင်းသန်တဲ့ ကောင်ကို ငြင်းတဲ့နေရာမှာ  ဧတင်္ဂပေးမှာ”လို့ ပြောတာသာကြည့်။ 

ဒီလိုမသိဘူး ငြင်းမယ်ဆိုတဲ့ သူက ဟိုနေ့က ထူးထူးခြားခြား သတင်းစာဖတ်ရင်း ဘာပြောသလဲ မှတ်သလဲ 

“ဒီကောင်တွေကွာ ဒီလောက်ရှင်းနေတာတောင် တော်တော်အငြင်းသန်တဲ့ကောင်တွေတဲ့ ” ။ 

စဉ်းသာစဉ်းစားကြည့်ပေတော့…။ 

ဘယ်သူက ပိုငြင်းသလဲဆိုတာ………………………။

 

 နတ်ဆိုး 

 

(  Zawgyi  )